Interview: Katja van Magic Pony Amy
Vandaag hebben we een interview met Katja van Zauberpony Amy.
Voel je vrij om je vragen in de commentaren hieronder te zetten, Katja zal je graag antwoorden :)
Wie zijn Katja en Amy van Zauberpony Amy?
Katja, stel jezelf eens voor. Wie ben jij?
Ik ontmoette Amy 10 jaar geleden toen ze als veulen naar onze stal kwam. Mijn rij-instructeur dwong ons altijd om de veulens te poetsen na de rijles of om met ze te gaan wandelen.
Omdat Amy een klein kreng was en ik de grootste van de kinderen, moest ik Amy altijd meenemen. Op een gegeven moment werd ik verliefd op haar. Toen Amy oud genoeg was, mocht ik mijn rij-instructeur helpen haar in te rijden.
Na een jaar werken, werd ze langzaam geïntroduceerd in het onderwijs. Maar ik had het moeilijk met andere kinderen die op Amy reden, dus was het duidelijk voor mij: Ik moet iets doen zodat ze van mij is. Daarom heb ik het mijn rij-instructeur uit haar gepraat. Tranen en drama inbegrepen! Zo gaat dat als je een team wordt met je magische pony.
Hoe oud was Amy toen je haar kreeg?
4 jaar oud, ze was ingereden maar nog erg jong. Daarom ben ik met de circuslessen begonnen. Ik wilde haar gewoon meer variatie geven naast het rijden. Amy was een beetje een mafkees.
En wie is Katja? Hoe lang rij je al?
Ik rij al paard sinds ik 10 jaar oud was, mijn vriendin had me overgehaald om op paardrijvakantie te gaan, en vanaf toen ging ik regelmatig op vakantie naar de ponyboerderij.
In het begin was ik de enige die van niets wist. Alle kinderen kregen thuis regelmatig les, maar ik kwam niet uit een paardrijfamilie. Ik reed zo slecht dat ik de eerste keer zelfs zakte voor de kleine hoefijzerproef.
Mijn ouders wilden dat ik me op atletiek concentreerde. Ik ging 6 keer per week naar atletiektraining, en op de 7e dag mocht ik rijden als beloning. Dat was mijn hoogtepunt.
Hoe oud was je toen je stopte met atletiek? Wanneer mocht je vaker rijden?
Tot ik ongeveer 16 jaar oud was. Tot dan was ik maar één keer per week bij het paard als beloning. Daarna kreeg ik een rijpartner, Nova, een Hafi mix. Ik reed haar twee keer per week.
Nova werd al na 1,5 jaar verkocht, maar in die tijd had ik al voor Amy gezorgd. Toen Nova vertrok, was Amy bijna oud genoeg om ingereden te worden.
Katja en Amy zijn graag allrounders
Katja, wat doe je met Amy?
We doen van alles een beetje, maar meer dressuur en circuslessen. Ik ben meestal te lui om sprongen op te zetten. Het is belangrijk voor mij dat Amy dressuur gereden wordt naast de onzin en circus lessen. We nemen elke week les.
We maken ook graag ritjes en werken vanaf de grond aan de longe of dubbele longe. Afhankelijk van je stemming.
Heb je een trainingsplan?
Alleen ruwweg. Ik zorg ervoor dat ik 5 keer per week rijd. Op de andere twee dagen doen we onzin. Nekring rijden, circus lessen, longeren... wat er maar in je opkomt. Haflingers hebben de neiging om snel aan te komen. Het is belangrijk voor mij dat Amy goed getraind wordt en fit blijft.
In de tijd dat ik studeerde was het natuurlijk wel eens moeilijker, dus op de dagen dat ik late colleges had lunchte ik alleen 's avonds.
Maar het is belangrijk voor me dat ik elke dag bij het paard ben. Amy moet iets te doen hebben.
Hoe ben je begonnen met bloggen?
Wel, mijn familie is niet geïnteresseerd in paarden, dus toen ik hen iets vertelde als: "Amy is gaan liggen", waren ze niet erg enthousiast. Ze weten ook niets van paarden. Toen ik op internet zag dat er veel ruitergroepen op Facebook zijn, heb ik me aangemeld. Ik wilde ruilen met andere rijders.
Ik heb de Facebook pagina aangemaakt toen Amy deel werd van mijn familie, 5 jaar geleden. Ik wilde mijn trainingsvoortgang met anderen delen en wat feedback krijgen. Kijk wat anderen zeggen of doen. En natuurlijk heb ik een soort dagboek voor mezelf.
Een paar feiten over Amy
Hoe oud is Amy nu, hoe lang is ze? We willen alles weten!
Amy is nu 10 jaar oud, raszuivere Haflinger, zonder een groot Arabisch deel. Ze is 150 cm lang en weegt 450 kg. Ze houdt van bananen en appelsnoepjes. Haar favoriete lekkernij is flehmen. Ik denk omdat ze ook graag haar neus in al het andere steekt.
Ze is nogal koppig. Sterk karakter, zou je kunnen zeggen. Als ze haar zinnen ergens op heeft gezet, moet je er echt doorheen prikken.
Heb je een voorbeeld van Amy's koppigheid?
Amy haat het om naar de hanger te gaan. Niet omdat ze bang is, ze is niet bang om te liften. Ze vindt het gewoon niet leuk. Als we weggaan, gaat ze graag voor de trailer staan en blijft daar. Dat is eigenlijk ons grootste probleem.
Hoe krijg je het voor elkaar dat Amy altijd in de camera kijkt?
Amy doet dat gewoon, zelfs als ze springt zie ik haar loensen naar de camera als een vriend foto's aan het nemen is. Ze is altijd al zo geweest. Ik denk dat ze begrijpt wat een camera is en waar het om gaat. Ze is altijd al een klein model geweest.
Houdt ze van de aandacht?
Ja, Amy is een totale aandachtsjunkie. We waren bijvoorbeeld in Krämer's voor een optreden en alle kinderen kwamen na het optreden gedag zeggen en Amy vond het erg leuk. Ze haat het als ze niet alle aandacht krijgt en komt dan met wat onzin.
Wat voor onzin?
Toen ik bijvoorbeeld mijn vrienden op de manege wilde laten zien hoe zij hun paarden complimenten konden geven, moest Amy even wachten. Wat doet Amy? Ze gaat naast me liggen en smeekt me. Ze houdt er helemaal niet van als Prinses genegeerd wordt.
Als er een verzorgingsbox in de buurt is en ik heb even haar aandacht niet, dan trapt ze die in en gooit de inhoud over het hele gangpad van de stal.
Heb je toernooiambities?
Ga je wel eens naar een show?
Tot nu toe niet, Amy gaat niet graag op de trailer en ik had nooit een trailer of de auto om mee te gaan. Maar sinds een paar weken zijn we nu mobiel. Dus volgend jaar is een of ander kleiner toernooi gepland.
In welk level zit je?
E en A. Dat moeten we kunnen regelen.
Heb je je rijbewijs?
Ja, de kleine. Dat is alles wat we tot nu toe hebben. Het is belangrijker voor mij dat we als vrienden samenwerken en vooruit komen. Shows en cursussen kosten veel geld, dat was nooit een prioriteit. Als het aan de orde zou komen en het is niet zo duur, zou ik toch de grote ruiterbadge doen. Ik denk dat we dat kunnen doen.
Katja en Amy vinden het roze mooi.
Wat vind je van de hele Schibbi Schabbi trend? Hoeveel zadeldekjes heb je?
Ondertussen heb ik thuis een hele kelder vol met zadeldekjes. Ik hou ervan om Amy en mij aan te kleden. Trouwens, mijn vriend wordt er gek van dat Amy meer zadeldekjes heeft dan hij overhemden in zijn kast heeft.
Felle of gedempte kleuren?
Ik denk dat we het het leukst vinden als het opzichtig is. Met dingen die niet iedereen heeft. Bij voorkeur in roze en paars. We willen ons graag onderscheiden van de massa. Kleurrijk, flitsend en met veel glitter.
Je was al klant bij MagicTack voordat je bij het team kwam, welke inlay was de eerste die je kocht?
Een roze op de kermis. Bij de Equitana, maar het had geen naam. Ik kon gewoon niet voorbij de glitter stand komen.
Stemt u uw steunzolen af op uw kleding?
Ja, natuurlijk doe ik dat. Ik zorg er altijd voor dat mijn inlegzool op de dag zelf bij mijn broek en zadeldek past. Net als met de patches. Ik heb lapjes met bijna elke inleg.
Waar bewaar jij je steunzolen?
Thuis in mijn nachtkastje. Ik neem er altijd een mee die bij m'n outfit past. De rest laat ik thuis. Soms is het te rommelig in de stallen, ik laat ze daar niet graag achter.
Ik dacht eraan om ze op een magneetbord in de kast in de stallen te hangen, maar dan gaat er iets overheen krassen, en dat is te gevaarlijk voor mij.
Hoeveel inlays heb je?
6 op dit moment, inclusief bijpassende patches. Mijn collectie breidt zich elke paar maanden uit. Ik kijk altijd in de dinsdag-collectie of er iets geschikt is. Ze worden elke week verlaagd.
Sinds ik in het team zit krijg ik af en toe wat toegestuurd. En natuurlijk heb ik mijn eigen inleg van de blogger collectie. Dat is wat ik het leukste vind.
Katja wil graag laten zien dat vertrouwen en vriendschap door iedereen bereikt kunnen worden!
Wat wil je bereiken met je blog?
Ik wil laten zien dat iedereen, ook degenen die geen familie hebben die paardrijdt, of die zich geen paard kunnen veroorloven, dit alles op een bepaald moment kan bereiken. Dat je je droom kunt waarmaken in kleine stapjes en met voortdurend werk. Om je eigen paard te hebben, maar bovenal om vrienden te zijn met het paard van je dromen.
Amy en ik hebben alles samen geleerd. Door ups en downs. En ik heb vele jaren nauwelijks de kans gehad om te rijden. Maar het kan gedaan worden. Soms gewoon niet meteen.
Dank je Katja, dit is een geweldige missie!
Laat een reactie achter